نهر

عاطفه سه‌شنبه 22 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 01:00 ق.ظ http://hayatedustan.blogsky.com/

خیییییییییلی عالی

ممنون عاطفه جان

عاطی سه‌شنبه 22 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 01:52 ق.ظ

این خیلی قشنگه کابوی!

مثه یه نفس راحت کشیدنه!!!!

مرسی عاطی.
آره خیلی خوبه که آدم مثل یه نهر، آرامش بخش باشه.

هیشکی! سه‌شنبه 22 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 04:23 ب.ظ http://www.hishkii.blogsky.com/

نهر آب برای پاهای پیر مرد خسته مثل مرحم روی زخم می مونه...تسکین میده آرامش میده...
آرامش بخشیدن به دیگران خیلی سخته...
چه آرزوی لطیفی داری....

آلن جان لطفا وختی حلول کردی و نهر شدی یه دهنم برا پیر مرد خسته بخون... صدای نهر خعلی دلنشینه

کاشکی آرامش بخش باشم.
کاشکی مرحم باشم.

باشه چشم.
ولی میترسم بخونم ، بعد واسه آکادمی گوگوش منو بخوان و دیگه سرم شلوغ بشه و نتونم وظایف نهر بودنم رو به خوبی انجام بدم.

حمید جمعه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 02:18 ب.ظ http://abrechandzelee.blogsky.com/

حیفه ایده و نوشته های روح نوازی مثل این توو وبلاگ فرعیت نخونده بمونه. کاش اینارو به عنوان یه موضوع ثابت توو وبلاگ خودت یا دانه های ریز حرف ادامه میدادی تا آدمای بیشتری با خوندنش لذت میبردن و حالشون خوش میشد...مثل حکایت اون شمعدونی لب پنجره...مثل حکایت اون کلیسای دنج و نور آبیش...